Μήνυμα που βρέθηκε διπλωμένο σε παλιό βιβλίο

Να με θυμάστε τυχαία
εμένα, που μόχθησα τόσο πολύ, τόσο βαθιά που κι ο αέρας μου ακόμη άλλαξε χρώμα-
έγινε μαβής, μαβής της ελαφριάς κάκωσης.

Να με θυμάστε τυχαία,
όπως θυμάστε εκείνον τον τυφλό που ανεβαίνει πάντα το ίδιο πεζοδρόμιο,
πάντα προς στην ίδια κατεύθυνση
και κανένας δεν ξέρει- καν ένας.
Πότε άραγε να επιστρέφει.

Τι να κάνει τα χέρια του τα έρημα σαν συντρίμμια.


Να με θυμάστε τυχαία,
εμένα, που τόσο λίγα αξιώθηκα
που έζησα κι έζησα κι έζησα
λίγο εκεί, λίγο δίπλα στην ομορφιά,
τόσο λίγο, τόσο πολύ δίπλα στην ομορφιά,
Α! στην ομορφιά.

Να με θυμάστε μόνο τυχαία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου