Κλείσε ερμητικά τα παράθυρα.
Άνοιξε προσεκτικά την πλαστική συσκευασία και αφαίρεσε τη μονωτική ταινία.
Εφάρμοσέ την παντού μέχρι να κλείσει και η παραμικρή χαραμάδα.
Ρύθμισε το χρονόμετρο στις έξι ώρες και βάλ' το να μετρά. Αντίστροφα.
Τώρα πρέπει να κοιτάξεις το σώμα δίπλα σου.
Να σκύψεις πάνω απ' τη σάρκα, στις γλυκές αναθυμιάσεις του ιδρώτα, εκεί που το θαύμα συναντά την οσμή του χώματος, της μνήμης και του χαμού. Να τις οσφρανθείς, να τις συλλέξεις σαν αρχαίος μελισσοκόμος των τελευταίων ημερών του κόσμου.
Έπειτα κάνε έρωτα.
Έπειτα κλάψε. Κλάψε πολύ, πολύ και λυτρωτικά, μέχρι να αποκάμεις. Μείνε για λίγο έτσι, με τα δάκρυα, τις μυρουδιές, τον έρωτα.
Μόλις το χρονόμετρο ηχήσει, πλησίασε τη συσκευή.
Πάτησε το κουμπί και περίμενε για πολύ λίγο.
Αν η έκρηξη ακουστεί έξω, θα ξέρεις πως σε λίγες ώρες θα μπορέσεις να ξεσφραγίσεις τα παράθυρα και να κοιτάξεις τις εναπομένουσες φλόγες να γλύφουν ακόμη τα ερείπια πάνω στα οποία θα φυτέψεις τον οπωρώνα σου.
Αν η έκρηξη συμβεί μέσα, δεν θα προλάβεις καν να σκεφτείς ότι η Πόλη νίκησε.
Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τον χρήστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου